*** Niçin Mi? *** Şiiri - Necip Küçük

Niçin mi?
Suratım asık..
Neden mi gülmüyor yüzüm?
Bel ki de geçmişi özledim,
Belki de köyümü anamı babamı…
Bel ki de bahaneydi ikisi de…
Sen olamaz mısın? Özlediğim…
Seni bel ki de …
Ama sevindirip şımartmayacağım seni..
Neden mi?
Bir of çekip ağlayabilirsin de ondan..
Kim bilir?
Bel ki de sevinçten..
Seni ve beni düşündüm, dünü hatırladım, bugünü yaşayamadan.
Yarını bekledim; geçmişimi anımsayarak…
Çocukluğumu arayarak! ! !
Off of…
Ne saf ne tatlı bi hayattı…
Gam keder yoktu…
Kerpiç duvar önünde,
Siyah beyaz önlüklü,
Soğukkuyu lastikli,
Naylon ayakkabılı,
Geride kalan o yıllar..
Ne olursa olsun geriye dönmüyor işte!
Tek tek takvimlerden düşen yapraklar…
O, o anda saklı idi.
Hayaller gibi..
Veya düşüncelerde vardı sadece…
Ve yeni olan tek şey, biraz yalancık gibi…
Geriye dönme hayali belki de bizim gözyaşımız..
Her şey güzel olacak; herşey değişti; ve de değişecek; dahası değişiyor da..
Tozpembe hayaller yok artık gecelerde düşüneceğimiz, hayal kuracağımız,
Yaşamaya can atacağımız…
Desem, kendim de inanmıyorum ya;
Ama gerçek olan sadece hatıraların hatırlanması işine yarayan..
Bir şu an var…
Evet evet şu an..
Ve şu anın gözyaşları var…
Bel ki de sevinçten…?
Belki de geçmişten..?
Sen ağlayanlardan mısın? ? ?
Çünkü ben ağlayanlardanım da! ! ! !

Ama neye? ? ? ?

Kadere mi?
Hüzne mi?
Sevince mi?
İşte önemli olan da (..O..)

Neye işte neye? ? ? ?

Necip KÜÇÜK (01 Nisan 2010)