Niçin Kestin Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

Tarla ortasında ayakta duran
Asırlık ağacı sen niçin kestin
Serinlerdi gölgesinde oturan
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Oturmuş altında bizim Ata’mız
Onu kesmek ise büyük hatamız
Ağaç olsun her taraf dört kıtamız
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Ceddimiz orada ekin biçerken
O çam bardağından suyun içerken
Nice türlü kuşlar konup göçerken
Asırlık ağacı sen niye kestin

O baltayı nasıl aldın eline
Asırlar dayandı doğa selin
Tabut mu yaptılar yoksa ölüne
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Nasıl acımadan baltayı vurdun
Döküldü mü içindeki o kurdun
Ağacı keserken kimlere sordun
Asırlık ağacı sen nasıl kestin

Sürü, koyun gölgesinde yatarken
Kuş öterdi güneş doğup batarken
Irgat lokmasını orda yutarken
Asırlık ağacı sen nasıl kestin

Nice insan gelip geçti oradan
Siz de gelip geçseydiniz sıradan
Devirince kurtuldun mu yaradan
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Sanki insanların tarihi idi
Niceleri onun meyvesin yedi
Kimler teşvik etti, kimler kes dedi
Asırlık ağacı sen niçin kestin

O bir tarih idi oradan sildin
Ne yaranı sardı sevinip güldün
Cellat ‘mıydın adan-m nereden geldin
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Sivas Şarkışla’nın Orta Köyünde
Bir tek sen mi idin cellat soyunda
Kıraç tarla gözü yoktu suyunda
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Ceddin mola verip orda oturdu
Yavrusunu gölgesinde yatırdı
Bakın işte bir tarihi bitirdi
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Satsan doyurmaz ki seni parası
Yüreğimden gitmez onun yarası
Bu ağacı kesen yüzler karası
Asırlık ağacı sen niçin kestin

Süleyman, bozuldu kuşlar yuvası
Otururdu ırgat serin havası
Dinlenirken hoş olurdu sefası
Asırlık ağacı sen niçin kestin.

Şiirin hikayesi:

Köyümüzde tarlalardan ekin biçerken, tarlanın ortasında taş armutları olurdu. Irgatlar yorulunca gölgesinde oturur, çocuğunu yatırır,ekmeğini, suyunu ve yiyeceğini oraya koyardı. O ağaçlar tarihin birer simgesi idi. Zamanla sahipleri o armut ağaçlarını birer, birer kesmeye başlarılar. Bu yapılanlar beni çok etkilediği için yukarıdaki dörtlükleri onun için yazmıştım.