Ey Sultanlar Sultanı, yiğit Mehmet Fatih Han,
Niçin fetheyledin ki, ol Şehr-i Stanbulu! ?
Yer yerinden oynadı, sarsıldı koca Cihan,
Niçin fetheyledin ki, ol Şehr-i Stanbulu! ?
Semboldü Ayasofya, fethin ciğer pâresi
Lâkin mahzundur şimdi, müze olmak yâresi,
Bu ahvâl, bilesin ki fethinin semeresi(!)
Niçin fetheyledin ki, ol Şehr-i Stanbulu! ?
Bugün baksan torunun Rumla kucak kucağa,
Edebin adı kalmış, o da çekilmiş dağa,
Herkes kızıyor sana; Ağrı'dan Tekirdağ'a
Niçin fetheyledin ki, ol Şehr-i Stanbulu! ?
Avrupa'yı ağlattın, düşürdün yataklara,
Roma'yı da alsaydın, açardın büyük yara,
Ağalar almaz bizi, bugün Ortak Pazar'a
Niçin fetheyledin ki, ol Şehr-i Stanbulu! ?
Dostsuz bıraktın(!) bizi, bu fethinle bilmiş ol,
Konstantiniyye hoştu, neden yaptın İslambol.
Diyetin bize kaldı, ya baş gider, ya da kol,
Niçin fetheyledin ki, ol Şehr-i Stanbulu! ?
Kayıt Tarihi : 13.11.2009 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2000 yılında İstanbul'un Fethinin sene-i devriyesi tertib edilmişti. Fatihin gerçek torunlarını tenzih ederim ama, vaziyetin O'na ve diğer büyüklerimize layık olamamış bir cemiyetten ibaret olduğunu bu şiirle tasvir etmek istemiştim. Bizim, Fatih Sultan Mehmed Han'a layık olduğumuz gün, nice fütühatın da beraberinde geleceğine kâniim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!