Niçin endişeyle kalkarsın

Can...
Bir vakte kadarsın
Bilmem ki ne ister ve arzularsın
Hangi ukdelerin derdiyle ah u zara kanarsın
Solgun umutların etrafında hala hüzünle bakarsın
Fersiz gözle, şevksiz sineyle, basiretsiz kalple neye yanarsın
Beyhude geçen yıllara mı, yoksa farkında lığına eriştiğin zamana mı ağlarsın
Gelen geçene hiç bakmaz, başın önünde sessiz ve sakince adımlarsın, kimi anarsın
Ebede gitmeden, fanilik urbasıyla hayretler içinde bakarsın, göremediğin ayetlere şimdi nasılda şaşkın bakarsın
Her anında, attığın adımlarda, oturduğun bankta, uzandığın yatakta, düşlerinin lahzalarında niçin endişeyle kalkarsın
Toprağın kokusunu alırsın, mezara ziyadesiyle yakınlaşırsın, bir hüzzam ilahiyle içini çeke çeke ağlarsın...