Niçin Ağlarsın Ey Gönül

Niçin ağlarsın ey gönül
Niçin yanar, yakarsın...

Sordun mu hiç kendine ne demek anlaşılmak
Sınırları nedir, ölçütü birimi ne...

Kendinden bir tek daha bulamazsın alemde
Herkes sürer bir yaşam farklıdır herkes ayrı
Düzene karşı gelip isyanın alemi ne...

Ne gönlüme girdiler ne de ayna oldurlar
Ne mümkün ki bir adem girip içerim görsün
Yıllar geçerken onlar sanma durup durdular
Dost isterim gönlüme yılda bir nakış örsün

İçimdeki çok başka ancak ki Hüda görür
Dosttan dosta geçen ancak muhabbet olur
Dosttan dosta geçecek yalnızca ataş olur
Bundan gayrısın ummak hayal-ü gaflet olur...

Bu muhabbet çiçektir ezip üstüne basma
Zamanı fazla görüp sakın yüzünü asma
Elbet maksut bulunur vakit erip olunca
Sabır en güzel bahçe başka yerlerde gezme...