Ben sonsuzluğun rüzgarında savrulan bir ağıt,
Siyahlara bürünmüş ak bir güvercinim.
Uçuyorum bulutların arasında kanatsız,
Hiç umutsuz kalmadığım yıllara sitem ederek.
Şimdi çalıntı saatler durmuş,
Ses çıkmıyor
Sessiz.
Kaybolan ruh ve beden
Hissiz.
Vatan toprağı
Yapayalnız, kimsesiz ve çaresiz,
Uçmayı bırakıp koşmak istiyorum
Nefessiz.
Umutlarımı tutmak,
Mutlu yarınlarımı yakalamak için,
Neden Allah’ım neden
Bunca acı
Niçin?
Hüseyin Sönmez
Hüseyin SönmezKayıt Tarihi : 12.12.2010 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!