Haykırsam sesimi duyarmısın.
Sensiz gecelerce ağladığımı.
Hayaller kurup kendi kendime,
Hep ismini sayıkladığımı.
Ağlasam gözyaşlarımı silermisin,
Yumuşacık narin ellerinle.
Bir gün ansızın kapımı çalarmısın.
Yokluğuna tam alışmışken.
Belkide unutmuşsundur beni
Yalnızlığını paylaştığın biriyle.
Yolda karşılaşırsak seninle.
Beni tanıdığını belli etme.
O zaman çok zor olsada.
Zaten alışmışım farketmez benim için.
Sormak bile gelmiyor içimden.
Ne, neden, nasıl, niçin.
Kayıt Tarihi : 28.11.2014 21:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Şencan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/28/nicin-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!