Hayat ölümü beklerken
Koşuyorum
Gün her gün ölürken
Susuyorum
Güneş her gün doğarken
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Evet her güneş doğuşunda aslında insan ölüme bir adım daha yaklaşıyor. Tebrikler üstad.
Yaşam ., kişiye kendi istediklerini yaptırıyor... Olan-biten bu kadar ne yazık ki...Bunun dışına çıkanlar elbette var... Onlar da ansiklopedi sayfalarına yerleşiyorlar...
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban...
Zaman içinde koşmalar susmalar ölüp ölüp dirilmeler hep var olacaktır Sn:Çoban yeterki umutla hayat'a sarılalım,hassas insanlar düşüncelere dalar,fakat iş güçte bırakılmıyor işte,hayat'ın getirileri,kutluyorum,saygımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta