Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Muhterem şairem Hatice hanım.
Gönlümden damlam olan ''Bana İstanbulu Anlat''adlı şiirime yaptığınız ziyaret münasebeti ile teşekkür ederek iade-i ziyaret amacı ile Bu güzel şiirinize iki kıt'a ile mülaki olarak ant.listeme alıyorum efendim kalınız saadetle.
Her özel gün kutlanır,eğlenmek var gönülde.,
Açılan gül gönüle,nice gönüller dolsun.
Sayısı çok tebrikler alacağın bu günde,
Küçük,ama çok içten; doğumun kutlu olsun..
Her akşam sabahlara,her sabah akşamlara,
Her şey zamana muhtaç,bu günler yarınlara.
En candan hislerimin tezahürü temennim,
sağlık ve saadetle nice uzun yıllara... halil müftüoğlu
Sn. Hatice Fiskeci
Çok güzel bir doğum günü hediyesi olmuş gerçekten...Tebriklerimi gönderiyorum .Saygımla.
benim doğum günüme de bir şiir istiyorum bana ne...
kızım bizim doğm günümüzü bile unuttular artık tedavülden kalktık ...
aahhhh ahhhh ...
şakabir yana sanırım sevilene gönderilen en güzelhediye idi ne kadr uzak olursa olsun içindeki mesaj öyle yakın öyle içtendi ki ...
okur okumaz bi rahat nefes almış yüreğine sımsıkı sarılmış ve sevdiğine iyi ki varsın nicw doğum günlerimize demiştir
demi canım ..
öpüyorum kutluyorum .. :))
Tüm güzel dileklerinin adresi belli. Yolu aydınlık. İçinde umut ve sevgi. Mutlaka olacak. Çünkü içten..
Sevgimle canım.
belki bir dahası olmayacak kutlamaya belkide ömrüm yetmeyecek
dilimde duam oldun yüreğimde ilk ve son sevdam bitmedi bitmeyecek
yollar ne kadar uzak sen ne kadar uzakta olsanda bir tanem
bu yürek seni sevmekten özlemekten asla vazmezyecek
GÜZEL ŞAİREM, DİLEĞİM ODUR Kİ HEP BİRLİKTE UZUN YILLAR KUTLAYIN DOĞUM GÜNLERİNİZİ...... BU ÖZEL VE GÜZEL ŞİİRİN İÇİN SENİ KALBİMDEN TEBRİK EDİYOR VE SEVGİLERİMİ YOLLUYORUM.... MUTLULUK SENİNLE OLSUN..... TAM PUAN...
NAZ.
Ne mutlu böyle hatırlanan doğum günlerine...sevginiz hiç bitmein...vefa sizde kalsın..tebriklerimi gönderiyorum..Ufkun YAREN
Çok güzel bir doğum günü hediyesi sevilene...Tebriklerimi gönderiyorum Hatice şaire.Tam puanımla sayfamda.
hayat bu hızla geçiyor zaman ve yıllar
uzadıkca uzadı sana giden meçhul yollar
belki bir içten tebessüm belki küçük bir özür yollasaydın uzaklara
böyle olmazdı bu masal canımın içi nice yıllara
Böyle güzel bir seslenişi duymamak için sağır ve kör olmak gerekir...yüreğine sağlık doğum günü kutlu olsun....
yarın ekleseydin bana mı yazdın diyecektim:)
güzeldi canım yüreğine sağlık......
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta