Nice Virân Var Şiiri - Mehmet İslami

NİCE VİRÂN VAR

Esrârı hakikât hikmeti Hûdâ
Boşluktaki asûmana, diren var
On sekiz bin âlem bir damla suda
Özde ki damlaya hikmet veren var

Ben yüce dağların boranı, kışı
Haz duyar çatlamaz ol sabır taşi
Kâf’daki o, zümrüd-ü anka kuşu
Der: gördüğüm mamûrlarda virân var

Aç kalıp dağdaki, uluyan kurda
Her kim ki sıkışıp kalmışsa darda
Soğuk zemherirde yeşil baharda
Biçarelerine rızk gönderen var

Fıtraten Hüdhüdün ameli suda
Ona bu görevi dercetmiş Hûdâ
Belkısın; tahtında derin uykuda
Uyurken yanına bir girdiren var

Kendisini uyandıran kim diye
Nazar etti canlı cansız her şeye
Ferman etti vezir, ağaya, beye
Dedi: bu mektubu bir getiren var

Dediler ki: kim girecek melike?
Etrafınız kuşatılmış halike!
Siz anlamazsınız dedi, tehlike
Büyük, bizi mutlaka bir gören var

Dedi: şimdi kırk cariye, kırk köle
Tabi tutun becayişi tebdile
Daha nice şeyi bir bardak ile
Süleymana elçiyi gönderen var

Ağaç kurdu emri aldığı gibi
Rızkını ağaçta bulduğu gibi
Deliksiz inciyi deldiği gibi
İpliği inciye bir geçiren var

Emredince gidip abdesti alan
Seçilir, köleyle cariye olan
Yerin göğün suyu olmadan dolan
Bardağı, Belkısa bir içiren var!

Hüdhüd pencerede, aldı haberi
Taht ile müjdeledi Peygamberi,
Tahtını, Belkıstan önce, içeri,
İsmi Âzam ile bir getiren var

Cinler iftirayı attı Belkıs’a,
Cinler billûr bir havuz hazırlasa
Deyince, cinleri aldı bir tasa,
Maiyetinde de nice mirân var

Ne olur İSLÂMİ: beni anlasa
Mükedder olmayıp boğulmam yasa
Karanlıklar içindeki Belkısa,
Hayal edilmeyen lütfû nirân var