1972--Osmaniye -Finike
otuz asır önce
Zegma çingene kızı
üzüm bağında hüner elini
öğle güneşi yakmadan
severdi salkım hevenkleri
o kız şimdi Antep müzesinde
tepeden Fıratın gür suları
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
yağmurlar hazinle yağardı
semada huzur rüzğarı
yaz bulutları uzak kalplere
karalar bağlar ağaçlara eller
göçenlerden gür seda kalmadı
nice mevsimler geçti değişen olmadı
Yüreginize saglik !!!
Bu şiirde biraz hüzün hissettim. Mevsimler değişkenliği belirtiyor ama, gelip geçen mevsimlerde hayatın durağanlığı ile bir karamsarlık var sanki. Şiir; şiir mi? O da akıp geçiyor mevsimler, sular gibi.
Selamlar değerli öğretmen. Osmaniye de sıcak olmalı her halde. Bütün yurtta olduğu gibi, biraz hüzünlüyüz sanırım bu da herkesin üzerine yapışıyor sıcaklar kadar. Size ferah günler esenlikler diliyorum...Sizi de günün şiiri sayfasında görmek, bilgilerinizden yararlanmak isteriz.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta