Nice İnsanlar Gördüm Şiiri - Döndü Dülger

NİCE İNSANLAR GÖRDÜM
Çok insanlar tanıdım herbiri ayrı karakter,
Benzemiyor birbirine, hepsi bambaşka zihniyet
Tipi boyu posu maharet değil, insanlıktır asıl meziyet.
Kişiliği sahte, yüzleri maskeli, sayısız insanlar gördüm .

Nankörlük edeni, şefkati bilmeyenleri,
Yüreği taştan, bir kalemde iyiliği yerle bir edenleri
Bakmışsın köprüden geçince tanımayacak nicelerini,
Vefayı bir mendil kurutur gibi değersizleştirenleri gördüm.

İyiliğe iyilikle yaklaşan sahte kimlikleri,
Karşılığı olmayan hoşgörüyü enayi görenleri,
Yılları birlikte sırtlanıp dost diye sahiplendiklerini,
İlk durakta inip, selamı sabahı kesenleri gördüm.

Üç günlük dünyada mala mülke tapanları,
Eş, dost, akraba yok sayan hayırsızları,
Emeğe hor bakıp, göz kapayanları
Bir çırpıda yılları, fedakârlığı, pazarda satanları gördüm.

Kapısını kapatıp banane diyenleri,
Komşusu açken, gününü gün edenleri,
Başı okşanacak bir çocuğu, bir hayvanı elinin tersiyle itenleri,
Etrafına kör, bencilliği özümseyen nice zalimleri gördüm.

Ben yinede korkarım Haktan hukuktan,
Vefayı baş üstünde taşır, düşeni tutarım kanatlarından,
Merhamet Baki olsun,onu bilir onu düşürmem lisanımdan,
Kulluğa zarar gelmesin duasıyla
Takdiri sadece beklerim Yaradan'dan....

Döndü DLGR.