Nezle Şiiri - Fahrettin Özçelik

Birkaç zaman boğazım acı, acı yanmıştı,
Gözlerim kanlanmış, yüzümün rengi solmuştu.
Allah kabul eylesin, orucumun hatası
Olurdu soranlara bendenizin cevabı.

Yanılmayan kim var ki, şu yalancı dünyada.
Görsem inanır mıydım ben bunu rüyada.
Nezle gelmiş kapıya farkında olmaksızın,
Çekilir mi, bu nezle oruçlu günde yazın.

Başım oldu bir kazan, hayalim kara bulut,
Kolonya çek, anara kokla bir de aspro yut
Tahammül imkansız, dayanılmaz bunlara,
Sen gel de şimdi,nezleye teneke bağlama.

Ne olursa olsun, böyle misafir istenmez,
Fakat bu baş belası kovalamakla gitmez.
Koklarsın anarayı, yutarsın aspirini,
Varsa gücü gitmesin toplayıp da ipini.

2.Temmuz. 1949 Erenköy- İstanbul saat 02.00 Toprak