Ölüyorum nezaketen
Bir ince ses çıkıyor boğazımdan
bir sahte tebessüm dudağımda
Biliyorum çünkü
Canım yanacak, üşüyeceğim
gülümsemem yüzümde donup kalacak.
Ölüyorum nezaketen
Ve bıktım ömrüm boyunca nezaketten
Kaba bir adam gibi
boğularak, bağırarak ölmek
nasip olmadı işte.
Ölüyorum nezaketen
kibarca gülümseyerek.
Kayıt Tarihi : 27.11.2002 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!