Nezaket Adına! Şiiri - Seçil Karagöz

Ne ‘teşekkür’, ne de ‘lütfen’ karşılıksız kalır sanma;
Karşındaki hoşnut olur, yeter ki yürekten söyle.
Zamanını, enerjini boşa harcıyorsun sanma;
Harcanan nezaket olur, hepten üzülürüz böyle.

‘Rica’ etmek saygıdandır, ödün veriyorsun sanma;
Karşındaki kabul eder, yeter ki yürekten söyle.
Duyguları, dilekleri yere çalıyorsun sanma;
Titreşen nezaket olur, hepten üzülürüz böyle.

Saygıda da, sevgide de ‘sonsuzluk’ bulunur sanma;
Karşındaki saygı duyar, yeter ki yürekten söyle.
Sonsuzluk Allah’a mahsus, azameti kendin sanma;
Yıpranan nezaket olur, hepten üzülürüz böyle.

‘Tek taraflı’ saygı, sevgi ve hoşgörü vardır sanma;
Karşındaki umut eder, yeter ki yürekten söyle.
Bencillik insana mahsus, aşırısı haktır sanma;
Tükenen nezaket olur, hepten üzülürüz böyle.

01.05.2010