Nezaket Şiiri - İlhan Taşdelen

Yaşamanın tadı kalmadı
Ömrüm çefa çinde nezaket
Bi çareyim fani dünyada
Sefil yaşarım Sensiz nezaket

Düştü çehreler tanımaz oldu
Değişti yüzler gülmez oldu
Hayelim umudum bir bir soldu
hatır gönül soran olmadı nezaket

Yokluğun her yanımı sardı
Sevgi ateşin beni yaktı
Gözlerim doldu.maziye aktı
Hasretin dinmiyor nezaket

Biliyorum üzgün gittin sende
Yakar içimi benim böyle
Acı çektirir. Can usanır böyle
Çekecek gücüm kalmadı nezaket

Ne zorluklara karşı koymuştuk
Ne dereler tepeler aşmıştık
En zoru bile kolay yapmıştık
Ansızın Göçüp gittin nezaket

Sensiz hayat acı öğrendim
. Mezarını çiçekle bezedim
Gozümun nuru seni özledim
Sensiz hayat çok zor nezaket

Yaşamanın tadı kalmadı
Ömrüm çefa içinde nezaket
Bi careyim fani dünyada
Sefil yaşarım sensiz.nezaket