yorgun yolların ciğerlerinde
söndürdün aldığın her nefesi
çıkmaz sokakların
deprem gölgelerine hapsoldu
tenindeki vişneçürüğü ışıltı
artık bakışlarından sökülüyor
kadife sabahçı gözbağın
bilirdin oysa
yukarıda gecene tanık olacak ay yoksa
sonu olmayan sokaklarda
işkencedir tırıs giden adımlar
bu yüzden ayak izleri olmadı diz çöküşlerin
yapma
çekip gidenlerin ardından ağlamak
ölümlü soluğunu çoğaltır
yıllar yıllar sonra
yatağına taşır suyunu rüyasız yatılan uykular
birbirini andırır olur yaşam ve ölüm
köz ateşler dolanırken koynunda
bilmediğin
ısındıkça cehenneme dönen aşk yüzünden
duman kuşları havalanacak
bacak arası doğumlarından
nasılsa
elinden bir şey gelmiyor
doğan ölüme sahip çık
sırıt yüzüne patlayan gerçeklere
bu kibirli ıssızlığın ölümden beter
katıksız gözyaşında yıkanıp arınırken ateş
küskün teninde sen
aşk diye diye kirlenensin…
Kayıt Tarihi : 23.9.2007 16:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Münir ÜSKÜDAR
TÜM YORUMLAR (2)