Her akşam kızıllığında bülbülün çilesi
Neyzenin nefesinden aşka dönüşür
Neyzen dokunur bülbülün yüreğine
Manevi iklimin semazenleri döner hu çekerek
Neyzen dokunur neyin deliklerine
Bülbül elif elif diye salınır daldan dala
Başlagıca açılır gökyüzünde kapılar
Melekler sıraya girer hu çekerek
Neyzen çoşar pınardan pınara
ab-ı hayat sunar kevser ırmağından
bülbül konar gül bahçesine damla damla
gül başlar gülümsemeye
toprak çatlar hu çekerek
Neyzen yüreğini sarar nefesine
Nefes aşka tutunur
bülbül yanar kül olur
bir yürekten bin yüreğe
alev olur dokunur
alev utanır alev olduğu için
bülbül yakar kendini hu çekerek
Kayıt Tarihi : 11.10.2009 22:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!