Neyzen Şiiri - Ender Selvi

ey neyzen,semahınla dol bahçeme

ısıt içimi,doldur güneşinle

diyar,diyar takılayım nefesinle

al meşkinle, sar kalbimi perde perde

mizahından anlamlar oluşur ahenginle

ruhumu aydınlat,aydınlıklar aleminde

özlem duydugum taddan,bal sür dilime

alı koyan duygularımla,bahçelerinde

bir bülbülü sevdayı,anlat dizlerinde

ey udi çal,çal semahınla aydınlanmış yüreğimde

yeniden canlanayım yaşlanmıyan yüreğimle

kar suları gibi karışayım topragın derinliğinde

bir yatagın suyu gibi dolaşayım yerin dibinde

kaynayarak şifamı salayım dertlilere

dert ben degilsemde,dertlilerin peşinde

ısıtayım tüm kalpleri semahın fevziyle

al gönül,çal bagde olan kalbimi bestelerde

dillenmiyen neyimle,dolayım udileşen kalplerin içinde

çal neyzen çal,udileşen gönlümde

sıgınmış yüreklerin feryadını, savur yeryüzünde

yağmur gibi dol, topraklaşan katılaşan yüreklerde

besteyi zandan, habersiz yaşayanlara,ibretinle

derman ol neyzen,udi dilinle