Neyseler Şiiri - Reşat Öztoprak

Bir gün çok da büyük olmadığını anladığında,
Anlarsın herkesin senden ne denli küçük olduğunu.
Gök yüzünün öyle anlatıldığı gibi mavi olmadığını
Ve gerisinde uzayıp giden o karanlığı ve boşluğu..

Onca yalanla ve kandırmalarla sürüp giden yaşamlar için
Neyse düşer dilinin ucuna ama anlarsın artık vaktin geçtiğini.
Neyseler yitirmiştir artık yitmişliklerden sebep o güzel anlamını,
Yaşlanan kelimelere aklar düşmüştür eylül asıllı..

Bir gün çok da büyük olmadıklarını anladığında,
Ne kadar da küçük olduğunu anlarsın bir başınla.
Sevdaların bir yağmur telaşında büyüyüp giderken,
Bir rüzgarla fırtına ve hiçe uğradığına yanarsın belki, anlarsın..

Cümle sonların üç noktadan ikiye düşer zamanla,
Anlarsın anlamıyor kimse üç noktanın anlattığını.
Kelimelerin neyseden daha manasızlaşır ve düşer dilden,
Konuşmazsın zamanı gelir, susarsın zamanı gelir..