Leylak rengi elbisen vardı,
Erguvan akşamlardan güzel.
Yüzünden yansırdı ışığı,
Lambanın dibinde ben heykel!
Anlardık geldiğini hemen;
İğde kokulu parfümünden.
Lâleler inan utanırdı,
Esrârengiz güzelliğinden! ...
Menekşe gözlerinden tanır:
Elbet kime özendiğini!
Cevaplama övgülerimi:
Naat değil, abartmıyorum.
Uzun uzadıya gerek yok
Neysen onu anlatıyorum!
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!