Aylardan Eylül,
Yok öyle "içim kış dışım bahar".
Benzetmiyorum içimi
Öyle esrik cümlelere.
Aylardan Eylül
Güzel bir sonbahar...
Olanı olduğu gibi yaşıyorum
Süslemiyorum hislerimi kırçiçekleriyle
Bezemiyorum gözlerimi sevda parıltılarıyla.
Neyse, o !
Hakkını veriyorum bu sefer yüreğimin...
Yüreğim, içinde bir çocuk var
Biliyorum.
Bedenim, dışında bir kadın var
Biliyorsun...
Aylardan Eylül
Sıcak bir 12 Eylül'deyim.
Sonbaharın bu sıcak gününde
Hayal ve olmasını dilediklerimden çok
Olanı olduğu gibi yaşıyorum.
Benzetmiyorum!
Kendimi ne düşen bir yaprağa
Ne de yeşil kalmaya çalışan bir ağaca
Olanı olduğu gibi yaşıyorum
Oh ne ala...ne ala.
Kayıt Tarihi : 13.10.2021 15:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12.09.2021
![Esma Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/13/neyse-o-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!