Neyse o Şiiri - Akın Akça

Neyse, onu yansıtmalı insan;
'eğri oturup konuştuğu doğru' (usulü...)
Ama bunlar için de, kılıf icabı
ya da kendinden saydığı 'kılıfı icabı',
bir köşeye yığılıp kalıp da
'dürüstüm ben! ' de dememeli.
istem dışı; genel geçer’den aşırılma,
kılıf üstüne kılıf-aynalar:
kötüdür, hem ne gerek var?
İşleyen demir ışıldar ancak.
Ne dahiler vardır da, misal,
22 saati günün
yazmayıp oluşturduğu formülleri
kafasına hapseden
Tesla kadar olamayan...

Hayatın içinde giderken,
bazen yeterince zor;
bir de demirden ruhlar yapılmaz.
İnsan güçlüyse böyle daha güçlenmez.
Feraha bırakmalı sevgileri;
salınır püfür, ama vefa da olmalı.
Yoksa çekip gitmek bir an, aşk için;
ilk gün* iken ve gerçek sevgi, bir asır.

ya da ne dersen adına işte,
körlük kabuletmeyen hasta ruhlar(!)
daimi
bir ön sevişme aşkı olursa nasıl...
ya da ahize vurursa gongu
şilte şalterlerinde
En gerçek,
ama adlarına
sanki yakıştıramayan yapaylığı.

Bu kadar dürüst olunur mu?
Kim bilebilir neler yaşadığımızı...
Uyurgezerken telgrafın telleri,
annen kadirşinas,
sabaha gidemeyen
Selimiye köklerinden gece yolu'ndaki
Yunanlı çocuk öğrencilerse
otobüste
bayram seyran,
çocuğa
kim eczane arar tarar
eğlenmekten?
Yedi Kocalı Hürmüz' olduk
Koca bir ruh aleminde madden gezinti

,ama madde'n de...

Ve bir göl kıyısı yegeci,
atlayıp duruyor suya doğru
-damlaların elleri çok ürkek

ama terlemiyor,
korkmuyor.
fakat korkmuş
(ama kakıp kaçma neden? !
be yetti mi yalnızlık?
al da başına çal! ! !)
Neden,
veya neyden?

seviyorum sevebildiğimce seni,
izin verdiğin ölçüye dönüşüyor.
yine de, 'Beni kendine benzet'medin işte! ! !
benzetebilemedin bile...
burda böyle boynu bükük kaldığım
irmik mi şu başı bağlı kadınlar,
yas nerde...
iremkız mı orda gerçekten
Çankaya'da mı Sinan Mimar,
Van Gölü canavarı mı o yoksa
ermeydanı'ndan Loch Ness?
Plas Teg gizeminde taş-kabristanlar;
ne alacakara ne de zifiri

Yağmurda gözyaşı
Kasım'da güneş çıkaran
cinsindendir oysa.......

*
Hayatı al avuçlarına,
o serbest bıraktığım diğer elin hani...

Blade Runner End Titles'tan
bir sonra 'Tears in Rain' hala! !
ve unutma,
sen de varsın sende:
başlangıç 'Main Titles'
doğumdan öte doğumundur bile;
hayatın senin kendinin, seçimlerin.

Alışığız bir taşla
iki kuş vurmaya -mecaz
- katışığız seçimlerimizle hür,
alışamadığımız
alışkanlık raddesine
zayıf olmayan asla, paylaşımlarımız.
Ve ki/ama, 'olmayan paylaşımlarımız':
elmanın iki yarısı da çoktan gerileerde.
O halde,
neye bekleyebilirsin ki ha, söyle!
Kim kalır geriye söyle,
3 çınar devrilse de geriye!

Bazen, oluşuna bırakılmışlıkları
da kapsarken bizi kapsayan hayat nesnesi,
Gene çokçana kullanacaktır mucizeleri.
Kalkıyor gemi,
bekle beni! ! ! !

Hayır! hayırrr. Atılıma
geçmek, -doğru zamanı değil
- doğru kanalı bulmak gerekliliği;
Alice’nin tavşanlamış bir alişen haliyle
pervasızc içinden doğru süzüldüğü …