Neyse Ne Saçma Şiiri - Tuna Kahraman

Sağnak yağış başladı bu sabah
Gözlerimle beraber aynı anda
Birlikte bakamadığımız o pencerenin
Aralığında
Oysa ben yine de hayal etmiştim seni
Neyse
Ne saçma…

Bu kış çok sert ve soğuk geçecek
Sanırım
Havayı tahmin ediyorum da
Bir eldiven, bir palto, birde şapka
Ya içimdeki kışım
Ona da sen lazımsın işte,
Neyse
Ne saçma…..

Aklımda kalmıyor ki
Geçen kış nasıl geçti
Gözlerden akanın,
Yanaklarda kalmadığı gibi
O nefes kime aitti,
O da başka bir enkazın eseriydi belki
Neyse
Ne saçma…

Yine baş başa kaldık mı seninle
Elimde mor bir çiçek,
Radyo’da Manuş Baba
Dışardan gelen arabanın sesi
Bide soluk alıp verişimin sesi
Böyle olmasaydı iyiydi ama
Neyse
Ne saçma…..