NEYSE Kİ YOLUN SONU
yolum bit pazarından geçer
ve hep aynı çocuk
sevdaya sarılır gibi
titrek elleriyle sarılmış yaşama
uzandım saçlarını okşamaya
fakat kirletemezdım ki
öte yolum cuma pazarı
ve yirmisinde bir kadın
avuçlarında bir kaç sebze artığı
yüzünde utangaç bir tebessüm
gözlerine baksam yardan vazgeçerdim
neyse ki yolun sonu
Fuat DOĞAN
2004
Kayıt Tarihi : 9.3.2006 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!