Neyse Ki Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Şişeden cin çıkmıştı bir kere
Ne yanlış gömlektin
Ne de ilk düğmeyi yanlış iliklemiştim
Sadece mevsimimiz gelmemişti
Şimdilerde yaşama tutunuyorum çamaşır ipinde
Tahta mandal ve aşkının yağmuru
Islanma dersen
Neyse ki kurumak değil derdim

Üç dilek hakkım olsa birincisi geçmişteki Sen
Alıştırma yapmadan karşısında aynanın
Paldır küldür gireceğim konuya
Sen diyeceğim, ben diyeceğim
İki yudum da olsa kahve diyeceğim
En azından hatrı bitene kadar
Bekle dersen
Neyse ki iki tane daha var

Üç dilek hakkım olsa  ikincisi şimdiki Sen
Yalın ayak bastığında toprağa
Öyle bir anda çıkacağım karşına
Tutup avuçlarını yüklerimden kurtulacağım
Elinin büyüsü göğsümde pır pır atacak
Kenetleneceğiz çıngılarımızın yangınında
Sabret dersen
Neyse ki bir tane daha var

Üç dilek hakkım olsa sonuncusu gelecekteki Sen
İlk beyazım seninle çıkacak
Son siyahım da ikliminde kırlaşacak
Saç tellerimden alınan, ses tellerime verilecek
Nisan yağmurlarında ıslanamamıştık
Şarkımızı haykıracağız güz gelmeden
Acı gerçekler dersen
Neyse ki ahiret var