Neyse Boşver Şiiri - Can Çalışkan

Tek bir satır bile yazamayacağını bildiğin halde,bir tomar beyaz sayfa alırsın önüne.Birazdan buruşturup atacaksındır oysa.Çocukluğundan kalma alışkanlıkla arkasını kemirdiğin kara kalemse,içinde yaşadığın hayat kadar karadır aslında...
.
Halbuki yazacağın üç beş satırdır topu topu...
.
"Keskin bir bıçak gibiydi gidişi
Acıta acıta,kanata kanata gitti"
.
Bir ağırlık çöker omuzlarına,hiç bir yere sığamazsın.Ne boğazına sarılanı ne de içini daraltanı bulamazsın.Bildiğin yegane gerçek vardır,yalnızsın ve savunmasızsın...
.
Beklersin.
Beklerken nasıl da kaybolduğunu seyredersin...
.
Hiç bir ses anlamlı gelmez.Ne kapının zili,ne telefonun sesi.Konuşmak eziyet olmaktan öteye geçmez.Derdini anlatmaya çalışmak hiç bir anlam ifade etmez.Bakışların boştur.Aynadaki suretine bile tahammül edemezsin...
.
Güneş elbet doğacak amma; sırtını bir başkasına daha yaslamayacak kadar güvensizsin...
.
Hayat bu gözüm...!
Ne kadar farkında olursan o kadar üzüleceksin...
.
Sonra:
"Neyse ya boşver" diyeceksin ve boşvereceksin.Kalemi kırıp,kağıdı buruşturup,kahvenden kocaman bir yudum çekeceksin.Yaslanacaksın arkana ve inadına gülümseyeceksin...