Sarsılmaz düşüncelerin var.
Ne sana yetişecek zaman,
Ne bana gülebileceğin güzel bir an var.
Ben zaten geçtim kendimden.
Ben benden olanı bilirim de,
Sen senden olanı...
Neyse.
Yırtıp at bu kağıdı sen.
Önünde durup bana nazaran,
Nispeten, fazla önemsediğin,
O capcanlı duran egon var ya !
Ona bir zarar gelmesin!
Balta girmemiş ormanlardaki;
Süzülmüşlere de söyle,
Onlara, bize hayat dersi vermek kalır.
Neyse, neyse.
Onların yazmasına daha var zaten yaşam öykümüzü.
Vay halimize ! Vay !
Hadi yine şükredelim mi ?
O zaman beraber;
Yeniden başa saralım mı ?
Ve aşkı sevdayı,
En güzel haliyle,
Hatırlayalım mı sence?
Yoksa böyle mi kalsınlar ?
Bunu sana her sorduğumda,
Bana fazla yakın durduysan eğer,
Anla ki uzaktaki kadar güzel,
Durmadın gözümde.
Hepsi o kadar.
Neyse, bu sefer bitti .
Cihan Gürel 2
Kayıt Tarihi : 20.6.2022 00:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!