Neyse Şiiri - Alparslan Gürlek

Bir kelime etmesen,
Sineme başın değse,
Yeterdi mutlu olmaya,
Ama olmadı, neyse.

Sadece bir baksaydın,
Şu kalbin biraz sevse
Gitmeyip kalırdın,
Ama olmadı, neyse.

Ellerini uzatsan,
Yahut küçük bir buse,
Hissederdin kalbimi,
Ama olmadı, neyse.

Senli bir yuva istedim,
Belki bir tas çorba,
Dahasında gözüm yoktu,
Ama olmadı, neyse.

Bekleme dedin bana,
Beklemiyorum öyleyse,
Gelsen fena olmazdı,
Ama olmadı, neyse.

Alışırım gidişlere,
Giden artık gittiyse,
Gönül ister baki ol,
Ama olmadı, neyse.

Düşünmekten aşındı Alp,
Halen fikri sende,
Unutmayı da düşündü,
Ama olmadı, neyse.

#kendiniyazanşiirler