Seni her gördüğümde kalbim gömleğimi yırtıp
dışarı fırlayacak gibi oluyordu ya!
seninle konuşacağım zaman avuçlarım terliyor
tokalaşmadan önce nereye sileceğimi şaşırıyordum ya!
sakarlığıma heyecan eklenince evlilik teklifi için
sana yüzük aldığım kuyumcunun vitrinini aşağıya indirmiştim ya!
seni ilk gördüğüm güne doğum günüm diye
ilan edip ve seni her gördüğümde
doğum günü pastasında mum üflemiştik ya!
yaşanmışlıkların hepsinin üstünü
yaşanmamış sayıp maziye gömmek için
tozlu bir albüm kapağıyla kapatıyoruz ya!
o zaman boş ver
ne ben söylesem ne de sen beni dinlesen
yüzük masada kalsın kalemin son yazacağıysa NEYSE
Kayıt Tarihi : 1.1.2015 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!