Çok kolay oldu,
Herhangi bir gidiş gibi,
Tekrar görüşeceğiz gibi,
Kalbim acımadı,
İçim sızlamadı,
Dönüp arkaya bakmadım.
Belli ki senin için de,
Neyse...
Oysa zor olacak sanmıştım,
Senin için de...
Gözlerin dolacak,
Ve o kırılmış kararlılığınla fısıldayacaksın:
Vazgeçmeyeceğim...
Şimdi neysen...
Yarın ve her zaman,
Öyle olacaksın...
Ellerin titreyecek,
Bırakmak istemeyecek.
Oysa sadece...
Neyse...
Ve ne tuhaf...
Rollerin değişmesi,
Reddedebilmek ne tuhaf...
Umutları öldürmek,
Gözlerdeki ışığı söndürmek,
Geç kalmış bir sevgiye,
'Hayır' diyebilmek...
Ama neyse...
Yıkılmış dünyalar üstüne dünya kuramazdım,
Ben, 'ben' olamazdım o zaman,
Sen de bir harabeyi sevemezdin.
Yine de için acıyarak,
Günlerce gecelerce hesaplayarak...
Eminim sen bu kadar düşünmemiştin...
Zaten neyse...
Kayıt Tarihi : 9.12.2001 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Kaymak](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/12/09/neyse-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!