Sen çoxdan dönmüşdün ürek oğruma,
Indi dözemmirim hesret ağrıma
Axtarıb-arayıb basdı bağrına,
Yeraltı seltenet neynedi seni.
Felekmi su tökdü eşq ocağına,
Qısıldın heyatın bir bucağına.
Verdi yad ellerin yad qucağına,
O güclü mehebbet neynedi seni.
Biz nece qet etdik dönge-dalanı,
Havaya sovurduq olub-qalanı.
De,niye seçmedin acı yalanı,
O dilsiz heqiqet neynedi seni.
Kayıt Tarihi : 25.3.2013 06:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/25/neynedi-seni-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)