Hayatı sanal dünyasına bağlı kızlarım,
Şu Whatsapp’ı, Face’yi, İnstagram’ı bırakın!
İşten geldim, karnım aç, kararıyor gözlerim;
Kafanızı kaldırın, bir babanız var bakın!
Şimdi selfie modasına merak, eğilim,
Gelen beğeniler kadar önemli değilim,
İstiyorsanız kan şekerim düşsün, bayılim;
Kapatın e-mailleri, ışıkları yakın!
Wi-fi şifresi kadar uzun değil miyadı,
Ne sohbetimiz kaldı, ne ağzımızın tadı,
Kaç pikseldi, neydi telefonunuzun adı?
Yüzde bire inmiş, şarjınızı fişe takın!
Sizi bilmem, babayı esnaf takip ediyor,
Her ayın on beşinde faturalar ödüyor,
Durumunu güncelleyip, mutlu hissediyor;
Hiç bari kumanyayı karşılamaya çıkın!
Bahçede köpekler havlıyor, kuşlar ötüyor,
Sular gürül gürül akıyor, güneş batıyor,
Bak geldik, gidiyoruz artık ömür bitiyor;
Babanızı teknolojiye satmayın sakın!
15.01.2017
Muhittin AlacaKayıt Tarihi : 15.1.2017 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşten geldiğimde, sanal âleme dalan çocuklarımı görünce bana da bu şiiri yazmak düştü.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!