“ Neymiş Efendim “ Şiiri - Celal Çetin

Hanımına yardım eden, adam,
” Kılıbık değil”,
Kalbi ılık bir adammış.
Ben katılmıyorum,
Arkadaşlar.
Bizi böyle tatlı, süslü laflarla
Kılıbıklaştırıyorlar.
Dikkat edin arkadaşlar!

Kendimden örnek vereyim.
Yeni evliydim,
Hamur yoğuruyordu, benimki.
Yazmasını, düşürmüş gözüne,
Elim hamurlu, canım
Dolasan, dedi.
Yaptım tabii ki, dayanamadım
Cazibesine.
Birazdan başladı ikinci fasıl.
Sıvamıştı kollarını,
Hamura değmesin diye.
Mahsustan düşürmüş kurnaz,
İkinci canımı da aldık tabii ki.
Dolasan, dedi.
Hoşuma gidiyordu, zevkle yaptım,
İkinci vazifeyi.
Şimdi başlıyor asıl fasıl,
Üçüncü deneme,
Sağlamlaştırma, pekiştirme.
Hamur koyu oldu dedi,
Ekledi, canımı da.
Bakracı verdi elimize,
Çeşmeyi işaret etti tabii.
Ah! Kör olası, o cicim ayları.

Sakalı kaptırdık bir kere.
Alıştık emredilenlere.
Direk su getir dese, yapar mıydım?
Erkeklik damarım tutardı, belli ki.
Sizin anlayacağınız yani ki.
Alıştıra alıştıra.
Kılıbıklar kulübüne üye olduk
Vesselam.
Benden söylemesi.
Hanımlarımız bizden kurnazlar.
Bu konularda uzmanlar.
Analarından ihtisaslılar.
Sen bilirsin bey değip, canımı
Ekleyerek, kendi dediklerini,
Paşa paşa, yuttururlar. . 19.04.2014