Neyliyek Şiiri - Mehmet Ayhan Günaydın

NEYLİYEK

Neyliyek Tayip ağa
Vatandaş gönlü bu
Şaşırıverir arada
Ota da konar sana da.

Omzunu düşürde,
Bakarsın çapkın çapkın.
Heveslenme,
Bu bakışınla, sen ancak,
Demirkazıkların
Aklını başından alırsın.

Nedense bu bakışın
Yalnızca bizleredir.
Demem o ki efeliğin
Ancak bu milletedir.

Dışarıdaysa süt dökmüş
Küçücük kedi misalisin
Oralarda hep boynu bükük,
Hep eğik gezmektesin.

Bu milleti unuttun,
Hep yabancıdan dost edindin.
Oysa sen Müslümanım diyerek
İktidara, gelmiştin.

Bu milleti saf sanma her şeyin farkındadır.
İşte bak gör, işini,
Seni ve gidişini
Bizzat Kur’an uyarmaktadır.

Dikkat;

Bakara suresidir
Ve ayet, yüz yirmi bir dir.
Ne diyor bir bak
Cenab-ı Hakk.

Hüküm açıkça ortadadır.
Kendine çeki düzen ver,
Yoksa; yarın ruz-ı mahşerde
Hesabın, oldukça çetin olacaktır.

Çiftçi ağlıyor, işçi perişan,
Memur daha da zor durumdadır.
Emekliyi hiç sorma
Sayende, o zaten yaşarken ölümü tatmaktadır.

İşin gücün hep hayal,
Hep yalan, hep dolan.
Ne yazık ki, arada,
Millete ve geleceğinedir olan.

Yatırım yok, niyet yok
Olanı da zaten hep satmaktasın.
Nedense hiç yerli yok,
Hep yabancıyla anlaşmaktasın.

Satmak hafif kaldı,
Resmen milletin olanı,
Peşkeş çekmektir yaptığın.

Hem yerliye de değil
Milleti, yabancıya köle yapmak,
Anladık senin maksadın.

Buyur, haydi şimdi açıkla,
Telekom, Erdemir, Tüpraş.
Kasasındaki para karşılığına,
Hem de bir yabancıya
Nasıl satılır arkadaş? ! ! !

Bu devran hep böyle gider sanma,
Gün gelir bu milletçe de sorulur hesabın.
Çok uzun olur diye aldanma,
Yakın da sona erer, senin de saltanatın.

Tekrar başa dönersek

Neyliyek Tayip ağa
Vatandaş gönlü bu
Bilemez, şaşırıverir arada
Ota da konar sana da.

M. Ayhan Günaydın
4 Temmuz 2005
Ankara