Neylim Şiiri - Mehmet Çakır

Gem vuramaz oldum, gözyaşlarıma,
Sel olup gözümden, aktılar neylim…
Anama, babama, gardaşlarıma,
Hasret bıraktılar, yaktılar neylim…

Onlarla belaya, düştü bu başım,
Onlarla kan oldu, döküldü yaşım,
Ne bir dostum varmış, ne arkadaşım,
Hepsi birer düşman, çıktılar neylim…

Toplandı dostlarım, hep birer birer,
Düştüm diye, benle dalga geçtiler,
Saflığıma gülüp, alay ettiler,
Karşımda seyrime, baktılar neylim…

Merhametten maraz doğarmış derler,
Hep bunu anlatır, bunu söylerler,
Acıyanlar bir gün darbeyi yerler,
Acıdım bu yüzden, yıktılar neylim…

Kahpeliğe tokum, mertliğe açım,
İnsanlık tükenmiş, yanıyor içim,
İnanmak, güvenmek, sevmek tek suçum,
Beni bir zindana, tıktılar neylim…

Yarınlarım, benden firar ettiler,
Huzurlu günlerim, artık bittiler,
Umutlarım bile, kaçıp gittiler,
Hayallerim, benden bıktılar neylim…

Mutluluğun, bende yoktur tanımı,
Sahte dostlar sardı, dört bir yanımı,
Canların elinden, verdim canımı,
Hepsi birer kurşun, sıktılar neylim…

01.07.2007
BAFRA