Neyleyim Şu Dünyayı Şiiri - Mehmet Çoban ...

Benim gönlüm yine hastadır hasta
Şu faydasız dermanım derin tasta
Ne merhem ne de şurup kar ediyor
Ben ölüyorum! Ciğerparem yasta

Ben göçüyorum, neyleyim dünyayı
Şan-şöhret, kudreti, hanı, sarayı
Eğer bülbül ötmezse yaz-kış aynı
Bırakın cana kıyan oklu yayı

Neyleyim ben neyleyim? Bilmiyorum
Ben, küskün dağlar gibi susuyorum
Anlıyor musun? Ey sevdiğim sılam
Nicedir nice, ben kan kusuyorum

Nedeyim oy nedeyim dermansızım
Ah bu derdi çeken ben, çaresizim
Ey kurban, gülmedi yüzüm gülmedi
Geldi geçti ömrüm, hep kimsesizim

Anam, ölüm bana musallat oldu
Her günüm acı, keder, çile doldu
Dostlar Kağızmanlı Çobanoğlu’yum
Çoktandır yaram kanıyor, gülüm soldu

06.07.2017
İstanbul