Neyleyim ki Nazlı yar Şiiri - Mustafa Ci ...

Neyleyim ki Nazlı yar
Hıçkırıkların hüznüyle gitmişti elimden
Artık kime ne anlatabilirdim, nükseden yalnızlığım peşimdeyken

Ne kadar gayret ettimse
Kelam, muvazene için idraki bulmayınca
Sessiz çığlıkları hisseden olmayınca, çaresizliğim suskunluğumda

Bir türlü anlatamıyordum
Hüznünü azaltmak için ne kadar uğraşıyordun
Lakin anlaşılmamak adına, suskunluğa sığınarak sabrı kokluyordum

Nihayet anlamıştım
Geç kalmışlık adına fevkalade yorgun savaşçıydım
Hazan için yekpare adaydım ve solgunluğumla yüz yüze kalmıştım

Yaşamak zorlaşıyor
Umutlar halime bakarak fevkalade mecalsiz kalıyor
Şevk boşluk yaşıyor, akıl ikmal için aranıyor, idrakte fakirleşiyor

Kalbi kırılganlık artınca
Hissetmeler uzakların hasretinde yalnızlaşınca
Korkular kalbime nüfus ederek takatimin nihayeti için bastırınca

Ruhum hüzünle ağlamakta
Biliyorum ki sahibi için uzaklarda kalmaktadır
Divana durarak ve kalbi imtinalık içinde nefes alarak yoğrulmak

Secdeye kapanarak
Mazlum nefeslerin arasına karışarak sancıları
Sinelerde resmedilen rengârenk ızdırapları dert edinen duyarlılığı

Kalbi nazarla anlamayı
Kul kimliğinde telakkiler coşkusunu yaşamayı
Hayat memat ilişkisinde ve rızanın güzelliğinde suhuletle yaşamayı

Bu minval üzerine
Ve hasredilecek her ne güzellikse ömürle
Sevginin filizleriyle ve kalbi dirliğin birliğinde inşiraha haiz olmak