Neyleyim efendim Şiiri - Ahmet Coşkun

Neyleyim efendim

Ellerin kervanı yüklenmiş gider
Bağımda gülleri soldurdu kader
Neyleyim emeğim boşuna heder
Eğlemez efendim buralar beni

Dertlerim dermansız tabibe varsam
Döküp yüreğimi önüne sersem
Neyim var bilmem ki neyimi versem
Söylemez efendim sınarlar beni

Ne bilsin el alem eder gıybetim
Zehir mi içilmez tatlı şerbetim
Dağıtsam yoksula yok ki servetim
Paylanmaz efendim kınarlar beni

Yâr bağrımı yakar bitmez hasreti
Vücudun şehrinde bitmez gurbeti
Halimi bilmezler cana kast etti
Dehlenmez efendim karalar beni

Ey benim sevdiğim gözümün uru
Dünyanın deminde demlen de yürü
Islandım yağmurda demezler kuru
Katlanmaz efendim yaralar beni

Coşkûnî