Sen Olmayınca Şiiri - Sedat Erdoğdu

SEN OLMAYINCA

Gözlerime sis çöktü, geceyi hüzün
Bülbül suskun biçare, gül olmayınca
Yüreğime kor düştü, savrulur külün
Neyleyim bu hayatı, sen olmayınca...

Bir tek seni sevdim ömrüm boyunca
Kendimi kaybettim seni bulunca
Bırakmam seni ben dört yaprak yonca
Anlamı yok hayatın sen olmayınca...

Hasret vurdu geceye, hüzün çöktü gönlüme
Şaşırdım ben yolumu, sen olmayınca
Gözün değdi kalbime, ateş düştü içime
Aklımı kaçırdım, sen olmayınca
Neye yarar bu dünya, sen olmayınca...

Sedat Erdoğdu