Neyleyim Baharı

Soldurdun, perişan ettin ömrümün baharını
Kuruttun, bitirdin o güzel anlarımı
Bir an gibi gelip geçti
Neyleyim baharı, neyleyim güldürmeyen yüzünü

Akşam oldu, nemlendi yine gözler
Andım da o eski günleri birer birer
Döküldü hazan oldu gül bahçemin gülleri
Artık gelsen de hayat vermez elinden

Akşam oldu, karardı odam sensiz olunca
Hüzünlenirim o geçen günleri bir bir anınca
Düşündüm de her şey dilediğim gibi olmayınca
Sustum kanlı yaşlar akıttım seni hep hatırladıkça

İstemem, verme artık ümidi
Ey dünyanın neşesi, eğlencesi
Sildim, kopardım ömrümün takvimini
Gelme, izlemem ardından dünya penceresini

Baktırdın da tattırmadın bir zerre lezzeti
Çok gördün elimden aldın tatlı yârimi
Sus, konuşma dinlemem bir daha sesini
Kapattım gönül sayfamı artık istemem seni

29 Kasım 2015
Pazar