Neyleyim Şiiri - Salih Kozan

Neyleyim

Candan sevdim hüküm giydim hasrete
Baharımda yüzüm gülmez neyleyim
Mahkum oldum sevda denen illete
Sevdiceğim halim bilmez neyleyim
.
Üstüme düştükçe hasret çığları
Aştım nice sarp kayalı dağları
Masum bildim kor ateşten ağları
Dolandıkça gamla doldum neyleyim
.
Bu sevdadan bitap düştüm gülemem
Süründürür kolay kolay ölemem
Vuslatımız ne günedir bilemem
Aşk yarama şifa olmaz neyleyim
.
Kozanoglu bil gerçeği ne çare
Kavuşmak zor selvi boylu o yare
Akar durur yüreğimden bin pare
Göz yaşımı gelip silmez neyleyim
.
Salih Kozan (Kozanoglu)