Neyleyim...
Odamın penceresi yol'a bakarmış.
Ben demir parmaklıklar ardında kaldıktan sonra....
Neyleyim...
Pencereden sokağı seyretmeyi
Özgürce dolaşan ben olmadıktan sonra.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Neyleyim...
Pencereden sokağı seyretmeyi
Özgürce dolaşan ben olmadıktan sonra.
Neyleyim..kutlarim
Neyleyim...
Ellerim cebimde avare dolaşmayı,
Gidecek bir yerim olmadıktan sonra..
..... Aşkolsun arkadaşım.Biz ne güne duruyoruz burda.Ellerin cebinde dolaşarak bize gel.Ben sana baklavalar,börekler açamasam da, yaparız bir şeyler....:) En azından tatlı bir tebessüm sunarız.yeterki içindeki şu hafakanlar bitsin artık.Bilirsin Her işte bir hayır vardır.Olumlu düşünmenin herkese faydası vardır.Ya olumsuz düşünmenin...onun da herkese ve özellikle düşünene ne zararlar açabileceğini bilenlerden biri olarak hayata tebessüm ile bakmayı denemeliyiz.
Adamın biri çok uzun ve sağlıklı bir ömür geçirince dostları bunun sırrını sormuşlar. o ise gayet sakin;
Ben her gün pencereden dışarıya bakar ve hava nasıl olursa olsun, ister yağmurlu, ister kar'lı, ister iç karartan bir renk içinde olsun,kocaman bir tebessümle - İşte bu gün tam istediğim bir gün ... diyerek güne başlarım.Zira o gün bir daha gelmeyecek, bir daha yaşanmayacaktır...:) kulağımıza küpe olmalı bu söz.öyle değil mi? sevgiyle kal...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta