Neyleyim (331) Şiiri - İbrahim Arslan

İbrahim Arslan
1000

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Neyleyim (331)

Camıma vuruyor kar taneleri,
İçerde baharı- yazı neyleyim...
Elimde kurumuş çiçekler- güller,
Gel dediğimde gelmeyen kızı neyleyim...

Ben duruyorum olduğum yerde,
Gel sen vur bir hançerde,
Biliyorum ölümüm seni üzer de,
Gelip geçer sendeki bu sızı neyleyim...

Yalanım varsa,
Konuştuğum sen değil duvarsa,
İçimdeki feryadı biri duyarsa,
İnlemiyorsa, ben beni inleten sazı neyleyim...

Bu gözyaşları bana senden hediye,
Kurudu yüreğim sana gel diye diye,
Bu aşkın diyetini verdim, ben niye!
Gel aşkını da kazı, aşkını kazı, neyleyim...

Gökyüzüm kapkara ve kıpkırmızı,
Denizimde masmavi değil benim
Yürüyüşüm uzaklara, çok uzaklara...
Benimle gelmeyen gölgeyi, canı neyleyim...

Ahımla sende mutlu olamazsın...
Sendeki bu itirazı neyleyim,
Benimsin başkasının olamazsın...
Geç gelirse senin bu itirafı neyleyim...

Esaret esaret,
Ruhum, bedenim, hayatım hapis...
Çözmelisin ayağımdaki prangaları,
İdama giderken gelen affı neyleyim...

Kapıları kapatın,
Perdeleri,
Karanlık içinde kalmak istiyorum,
Artık yoksan, sabahları neyleyim...

Bu yaşamak mı hayır,
Ey ölüm ve yaşlanmak,
Gençliğime bak geçip, gidiyor
Gel, Azrail gel, saçıma akı neyleyim...

Dindiremiyor efkârımı,
Ne dansözler ne köçekler,
Cenaze çıkıyor evimden, ben
Babamın elinde rakı, neyleyim...

Ah ulan çocukluğum
Kılıçlarım vardı sopadan,
Şimdiki gibi hayal kahramanlarım
Olmadı, güçsüzmüş Cüneyt Arkın neyleyim…

Şarkılarımın içine ettiler
Evime ne yabancılar girdi
Buyur etmeden
Kıyamet dediğim çok yakın, neyleyim...

Bana bakın,
Eriyip bitişime tanıklık edin
Bir gram mutluluk, bir parça huzur...
Bugün istiyorum bugün, yarın neyleyim...

Aslında o kadar yalnız değilim,
Aslında o kadar karamsar,
Kendini ayda gören bir yârim bile var
Güzel ve çekici ama soğuk neyleyim...

Neyleyim güzelim neyleyim
Sen benim-misin vitrinlerin mi?
Gerçek değil de sanki camdansın
Korkarım bugün- yarın kırılırsın neyleyim...

Neyleyim sendeki bu inadı
Gel hadi artık gelmelisin
Ben sarmıyorsam o beni sarmalı
Ben beni saramam ki neyleyim...

Sana değil sensizliğe yazıyorum
Bak gör işte yanıyorum
Beni attığın cehennemde
Benle yanmıyorsan seni neyleyim...

Geldiğin gibi git şimdi hem de
Neden sevdin beni, ben gibi
Geçen giden zaman senden- benden
Benden de çalmışsa o beni neyleyim...

2008

İbrahim Arslan
Kayıt Tarihi : 6.3.2013 16:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Arslan