Neyleyim Şiiri - Aşkın Güngör

Gecenin dumanı tütüyor sabahımda.
Güneşe alışma evresinde gözlerim.
Uyumamışım bütün gece,
yıldızlar sahne olmuş,
geçmişi seyretmişim.
Neyleyim?

Başka ne gelir elimden;
şüphe bulutunun kapladığı gözlerimden?
Hırçınlık acı bir şarap olmuş,
Boğazımdan saldırmış yüreğime.
Sabaha karşı gözlerim dolmuş.
Neyleyim?

Üzüntüye kadeh kaldırmış elim.
Bir tekme savurmuşum avlumu örten karlara.
Yüreğimdeki isyan ateşini söndürür diye
bir türkü tutturmak istemişim.
Küfür çıkmış dudaklarımdan
-bir de kesik öksürük…
Neyleyim?

(Kasım 1991)