Neyleyim Şiiri - Ebru Yılmaz

saatler seni getiriyor neyleyim sevgilim
seni çağıyor tüm mevsimler
adresi olmayan her aşk çığlıklarınla uyanıyor
her anı,her mutluluk ve hatta her gözyaşı hüznünü damlatıyor bir bir okunmamıs satırlara...
ellerim seni yazıyor seni çiziyor
gözlerim senin için çağlıyor...
seninle konusuyor lal olmus dudaklarım...
geceler sana isyan ediyor aydınlığını çağırıyor
çıkıp geliversen diyorum sislerin içinden
yüzünü görsem
göğsüne yaslasam divane olmus başımı
neyleyim sevgilim sensiz olmuyorsa doğmuyorsa bebeklerim
ben sana hasret ben sana susamış
yarim....tek bildiğim sevdiğim....
anlasana yok ki alnımı yerden kaldırak başka sevdam...
neyleyim adının ilk hecesinde hıçkırıklara boğuluyorsam
neyleyim yeniden doğuyorsam nefesinde
neyleyim karınsam kısrağınsam
neyleyim namusunsam
söyle neyleyim yer yoksa başka sevdaya gözlerimde...
neyleyim...