Neyleyim Şiiri - Gökhan Koz

Ne kadar varmak istesem sana;
Dağlar o kadar büyüyor neyleyim...
Ne kadar -seviyorum- ben desem sana;
İçimdeki sensizlik ölmüyor neyleyim...

Son buluşmamızda vuruldum sana,
Candan öte ki sarıldım sana,
Ayrılırken çok bağıldım sana,
Kader bir edip, bölüyor neyleyim...

Şükür ayrılan sadece beden oldu,
Gönüller bir, aşk devam eden oldu,
Kahpe ayrılık yine kaybeden oldu,
Ama gözlerim gözlerini özlüyor neyleyim...

Ayrılık kelimesi geçmesin içimizden,
Hayat olmaz ayrı ikimiz ikimizden,
Ölüm ancak ayırır bizi birbirimizden,
İnsanlar dünya da ölüyor neyleyim...