Neyleyeyim Sarayı Şiiri - Kemal Berk

Neyleyim sarayı köşkü bu yaşta
Yüreği yakıyor onun ateşi
Yokluğu her zaman içimde yara
Yüreği yakıyor onun ateşi

Bırakıp giderken haber vermedi
Azgın sellerde şu yüzler gülmedi
Kimlere bıraktı asla bilmedi
Giderken yakıyor onun ateşi

Kime ne desem gülüp geçiyor
Ağzını açanlar sözle eziyor
Aklıma geldikçe gözler gülüyor
Sevdası yakıyor onun ateşi

Dünyayı dolaştım denizler aştım
Çöllerde dolaştım vahalar sandım
Bir kara sevdanın uğruna yandım
Gönlümü yakıyor onun ateşi

Kül'özü geçmişe hasretle bakar
Sevdası aklımda yürekte başlar
Göklerin selleri gözümden akar
Beni benden alan onun ateşi

Kemal eren/ Kemal Berk