Seni ellerimle uçurdum, gülüm,
Belki de, bir daha dönmiyeceksin!
Kendin uzaklara gitsen de düşün,
Yüreğin bendedir, neyliyeceksin?
Bir gün biri beni sorarsa senden,
Arayıp bulursun kendi kalbinden.
İstesem: “Ömrüme dön! ” desem de ben,
Ama, gecikmişim, gelmiyeceksin.
Sen bana: “Vefasız oldun! ”desen de,
“Artık benim için öldün! ” desen de,
“Seni hafızamdan sildim! ” desen de,
Bilirim, kalbinden silmiyeceksin.
Uçan kuş gibidir ömür de her an.
Bana lazım deyil ne şöhret, ne şan…
Bıraksan elimi, bir an, bir zaman…
Kiminle, nerdeyim, bilmeyeceksin.
Sensiz karanlığa düştü gündüzüm,
Sensiz olmaz oldu sohbetim, sözüm.
Ey benim ömrüme doğan yıldızım!
Benim için sen hiç sönmiyeceksin!
AFAK ŞIHLI, Azerbaycanlı şair
Türkçeye uyarlayan: Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 2.9.2016 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!