Hasret çeken gönül, suya kanmaz dediler,
Ben yazı görmedim, kışta doğdun dediler,
Bu yaralı kalbe ilaç verdiler!
Neylesin Tabip, neylesin yarama…
Ömür tükettim kabus dolu gecelerde,
Seni yazarken ağladım hep dizelerde,
Nakış-nakış işedim seni hecelerde
Neylesin tabip, neylesin yarama…
Götürdüler Tabibe, sinirler bozulmuş,
Verilen ilaçlar damarlarda donup kalmış,
Bilmiyorlar ki! Bu kalp nasıl taşlaşmış,
Neylesin tabip, neylesin yarama…
Üzüldüm sevenlerime, sevdiklerime,
Dudaklarım kanıyor, güç yetmiyor dişlerime,
Suçu yoktu onların, takılmıştı kader peşime,
Neylesin tabip, neylesin yarama…
Neylesin bu garip, neylesin ansızın gidişine.
Toprağın bol olsun, bil ki dualarım seninle.
Kayıt Tarihi : 31.1.2008 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
a oğul ateşi aşklala alev alev yanarken habip
cana canan derman olmazsa neylesin habip,
TÜM YORUMLAR (1)